Annie ten Siethof - Schotman

Geboren 22 juni 1934 - Overleden 23 januari 2022


Commentaren: 3
  • #3

    Dineke Kuilder-Sluijer (zondag, 27 februari 2022 10:30)

    Gecondoleerd met het verlies van jullie moeder en oma.
    Ik heb haar leren kennen als een sterke vrouw die ondanks al haar pijn probeerde haar leven in het teken te zetten van haar kinderen.
    Veel met haar gelachen en heerlijk kunnen mopperen!
    Veel sterkte voor de komende tijd!

  • #2

    Berry Wichers (woensdag, 16 februari 2022 11:15)

    Hallo Han en Jurgen & Rosemarie en (klein) kinderen Andy, Suze en Fiene.
    Nu merendeel de kruitdampen zijn opgetrokken na een paar bewogen nare weken waarbij ook Jacqueline toch nog vrij plotseling is overleden, toch hierbij nog even mijn bijdrage op papier n.a.v. het bidprintje met mooie foto van jullie moeder, en oma Annie ten Siethof-Schotman.

    Direct na mijn diensttijd in 1985 kwam ik via school en vrienden in contact met Han vanwege onze interesse in meerdere zaken wat tot op de dag van vandaag nog steeds als een rode draad door ons leven loopt. Zeker mijn leven want motoren, auto`s, avontuurlijke reizen, survival, Corsica, Dakar, enduro maar ook domweg om een kampvuurtje biertjes drinken met een hapje waar dan ook, is eigenlijk mede door Han mijn "werk" geworden._/)

    Direct kwam ik toen al bij Han in Almelo over de vloer waar moeders ons altijd welkom hete met een warm gevoel en dit gevoel is eigenlijk altijd gebleven. Herinner me heel goed hoe ik zij samen met toenmalig vriend Ben sigaretten draaiden aan de keukentafel met zo`n speciaal apparaat want heb zelf nooit gerookt of dit ooit eerder gezien. Heel bijzonder vond ik het maar ook de vrijheid die Han maar ook Jurgen van haar kreeg ondanks dat ik een vader wel "miste". Ook mijn eigen moeder die inmiddels ook alweer bijna 95 jaar is, heeft haar altijd een warm hart toe gedragen, dus ze zou en moest dan ook mee na haar uitvaart.

    In het begin wekelijks samen met Han naar de sportschool, bij zijn werk Omega in Enschede naar de prachtige Jeep. In het weekend vaak met mijn broer en zus met de auto`s op pad, Met z`n vieren survival in de Ardennen en vaak even voor of na bij Annie op bezoek._/)
    Met de Jeep naar Frankrijk en ik er achteraan op de motor. Jaren eerder al met z`n vijven op de motor naar noord Afrika maar nog eerder mijn eerste motor vakantie met Pasen naar Frankrijk met z`n drieën en altijd Han weer voorop.
    Jaar later met z`n tweeën naar Engeland en nadien even bij Jurgen in Delft op bezoek maar altijd thuis in Almelo was Annie hier weer die dit alles heeft mogen aanschouwen.

    Eind jaren 90 Han naar Zuid Africa met Jacky en de mooie blauwe Opel Calibra werd mij om de deur gegooid met de opmerking; "red je er maar mee en verkoop deze maar " Geen probleem en mooi geregeld zonder ooit een verkeerd woord, tot op de dag van vandaag maar ook altijd de vraag; "Han hoe is het met je moeder"
    De laatste jaren kwam Han gelukkig weer wat wat vaker om eens een biertje of BBQ te nuttigen, juist nu Andy toch wat groter werd en verleden jaar nog even via de computer met Annie gesproken. Toch lastig terwijl ik regelmatig met ook foto`s door Han op de hoogte werd gehouden, juist ook tijdens haar Covid-19 infectie maar wonderwel kwam ze hier goed doorheen._/) Heb dan ook met volle aandacht naar haar levensloop wat Jurgen zo mooi vertelde geluisterd want begreep het helemaal.

    Tja en dan alsnog hebben we jammerlijk toch afscheid van haar moeten nemen en zo gaat ook weer een stukje van mijn geschiedenis verloren waar ik altijd met zo`n goed gevoel aan heb terug gedacht. De tijd neemt geen pauze en de trein dendert domweg door maar hoop voor een ieder, dat haar fijne aanwezigheid ook een positieve rust mag geven met fijne herinneringen.
    Wens uiteraard iedereen sterkte en wil afsluiten met de legendarische woorden van wijlen Sirr Winston Churchill; "let us go forward together"

    Zeker ook namens mijn moeder, zus Anita en vriendin Anita, Berry

  • #1

    Fam. Jansen (Gert, Marieke, Rianne, Tessa) (vrijdag, 04 februari 2022 10:23)

    In de jaren dat we naast elkaar woonden hebben we lief en leed gedeeld. Je was als een oma voor onze meiden.
    Wat was je trots op jouw jongens en zo dankbaar en blij met ze. Ook heb je genoten van je eigen kleinkinderen. Wat zul je in veel harten van mensen zitten.